kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
Rzeźba Nawa jest zwieńczeniem obchodów Europejskiej Stolicy Kultury 2016, której drugie główne hasło brzmiało ,,metamorfozy kultury''. Instalacja harmonizuje z otoczeniem, a jej kształt jest wynikiem krajobrazu wyspy, rzeki, szanownego sąsiedztwa Uniwersytetu, Ossolineum i Ostrowa Tumskiego, a konstrukcyjnie nawiązuje do Hali Targowej, co zarazem definiuje jej tożsamość - Oskar Zięta, twórca rzeźby Nawa.
O samej rzeźbie:
- Konstrukcja liczy 35 żeber wykonanych ze stali nierdzewnej, w technologii FiDU.
- Najwyższy profil ma około 7,5m, najniższy około 4,5m.
- Pole powierzchni jaką zajmie rzeźba to około 100m2.
- Profile były transportowane po rzece Odrze barkami w trzech transportach
- Jeden kurs barki to około 14 km po Odrze
- Łącznie barki przepłynęły około 85km po Odrze
- Użyto dwóch pchaczy: Tur oraz Żwirek
- Transport wodny był częścią przywrócenia żeglugi śródlądowej na rzece Odrze
- Zużyliśmy 51 804 kg stali
- Wycięliśmy z niej 714 elementów.
- Do pompowania wykorzystaliśmy około 1 000 000m3 powietrza.
- Produkcja trwała około 700 godzin roboczych.
- Łączna długość spawu to około 2km.
- Nad rzeźbą pracowały 23 osoby z firmy Zieta Prozessdesign.
Pierwsza rzeźba miejska w technologii przyszłości - FiDU
FiDU – technologia wynaleziona przez Oskara Ziętę. Pozwala ona na zmianę formy i kształów elementów stalowych zespawanych ze sobą dzięki "nadmuchiwaniu" sprężonym powietrzem. Metalowe formy usztywniają się, co nadaje im trwałość i stabilność, zachowując przy tym niesamowitą lekkość. Oraz nieprawdopodobny współczynnik wagi do wielkości i wytrzymałości. NAWA jest pierwszą konstrukcją FiDU w tak dużej skali. Dlatego stanie się manifestem tej innowacyjnej technologii.
Poszukiwanie form doprowadziło artystę do budowy łuków bionicznych, połączonych ze sobą. Łuki organiczne są wynikiem projektowania parametrycznego. Podczas procesu kształtowania komputerowego tworzone są formy. Dzięki wstępnym parametrom kształty końcowe spełniają praktyczne cele, takie jak optymalna wielkość, ciężar, dostosowanie do otoczenia.
